شیر سوزنی نسبت به سایر انواع شیرها نظیر شیر کشویی، شیر توپی، شیر پروانه ای و ... که مجرای مستقیم دارند، افت فشار بالایی ایجاد می کند؛ در نتیجه در سیستم هایی که افت فشار عامل کنترلی به حساب می آید و به زیان سیستم است، نباید از شیر سوزنی استفاده کرد.
علاوه بر این، نکته اساسی که در مورد شیر سوزنی وجود دارد این است که به علت این که تمام فشار سیال به صورت مستقیم به ساقه شیر منتقل می شود سایز این نوع شیرآلات حداکثر به DN 300 می رسد. البته امکان دارد به صورت استثناء، شیر سوزنی در سایزهای بزرگتر از 300 نیز تولید شود؛ در این حالت در تولید و کاربست آن باید از قوانین و اصول خاصی تبعیت کرد. به طور مثال، بال ولو تا سایز DN 1200 نیز تولید و استفاده شده است.
از شیرهای سوزنی به صورت گسترده به جهت کنترل جریان به کار می روند. بنابراین، به منظور جلوگیری از کاهش طول عمر مفید و کارکرد رضایت بخش شیر سوزنی، باید مقدار سیالات و درجه کنترلی که از این شیر انتظار می رود و همچنین میزان افت فشار و کارکرد مورد نظر در طراحی شیر سوزنی مورد توجه قرار گیرد. پس به طور کلی، حداکثر میزان فشار دیفرانسیلی در سطح دیسک نباید از 20 درصد حداکثر فشار بالادستی یا 1380 کیلوپاسکال فراتر رود.